De muzikale roots van singer-songwriter en fiddler Chris Murphy uit Los Angeles, Californië zijn te vinden in de bluegrass-muziek die geïnspireerd is op het traditionele werk van mensen als Bill Monroe of Bob Wills. Maar de uit Iers-Italiaanse ouders in New York City geboren violist schoof al snel op in de richting van Americana en folk met af en toe ook een vleugje Keltische folk, country, rootsrock, blues en jazz dat in zijn werk in de voorbije 30 jaar is binnengeslopen.

In de muziekwereld is hij voornamelijk gekend om zijn virtuoos spel op de viool en hij heeft al een hele serie platen uitgebracht met eigen composities waarop hij naast het bespelen van zijn favoriete instrument vaak ook voor de vocale bijdragen zorgt. Zijn laatste plaat die we voor ‘Rootstime’ mochten bespreken was het ruim georkestreerde album “The Road And The Stars” die hier vorig jaar in juli de revue passeerde en toen de opvolger was van de EP “Two Rivers Crossing” uit 2022.

Chris Murphy ontdekte de viool pas op 22-jarige leeftijd en groeide in de volgende jaren uit tot een algemeen erkende virtuoos op het strijkinstrument. Op 5 juli komt er alweer een nieuwe EP aan van deze topmuzikant onder de titel “The Red Road” met daarop vijf tracks die door hem van teksten en uitsluitend op viool gespeelde muziek werden voorzien. Op de audiovideo’s bij deze recensie kunt u twee van die minimalistisch georkestreerde nummers uit zijn 21e plaat beluisteren met eerst het introspectieve en wat humoristische “Never Learned To Drive”, gevolgd door de song “Tara McKinley” die gebaseerd is op het levensverhaal van de gelijknamige Brits-Australische schrijfster, gekend van o.a. het verfilmde ‘Mrs. Doubtfire’ en ‘A Midnight Summer’s Dream’.

De drie resterende nummers op dit met producer Ben Vaughn in de ‘Lave Tracks Studio’ in Waimea, Hawaï opgenomen minialbum zijn het licht rockende “Worn Thin”, titeltrack “The Red Road” en alweer een heel verhaal over de gelijknamige 19e eeuwse Amerikaanse dichter en schrijver “The Complete Works Of Edgar Allan Poe”. Zoals te verwachten viel is ook deze als afkomstig van een ‘busker’/straatmuzikant klinkende plaat weer in de heel herkenbare stijl van Chris Murphy opgenomen.

(valsam)